Na reaktywowanym po I wojnie światowej Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, w 1919 roku utworzony został Wydział Sztuk Pięknych. Po kolejnej wojnie uczelnia ta została powołana w 1945 roku w Toruniu, jako Uniwersytet Mikołaja Kopernika, zachowując wileńską strukturę wraz z Wydziałem Sztuk Pięknych. Reaktywowana została także Katedra Projektowania Wnętrz, gdzie zajmowano się architekturą wnętrz i sztuką dekoracyjną. Po kilkunastu latach, w wyniku zmian strukturalnych na Wydziale, zlikwidowano katedrę i włączono ją do nowo powołanego Zakładu Pedagogiki Artystycznej i Kształtowania Form Plastycznych. W 1972 roku, w ówczesnym Instytucie Artystyczno–Pedagogicznym, powstał samodzielny Zakład Kształtowania Form Plastycznych. Z upływem lat, stopniowo wprowadzane zostały w Zakładzie zajęcia z obszaru intermediów, nowych mediów i multimediów. W 1995 roku zmieniono jego nazwę na Zakład Plastyki Intermedialnej. Od tego czasu studenci na kierunku Edukacja Artystyczna w zakresie sztuk plastycznych kształcą się i realizują tam dyplomy na specjalności Intermedia i multimedia. Obecnie w Zakładzie funkcjonuje pięć pracowni specjalistycznych: Pracownia Fotografii, Pracownia Ikonosfery, Pracownia Interdyscyplinarna, Pracownia Intermediów i Pracownia Multimediów.
|
Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Zakład Plastyki Intermedialnej |
|
/ fotoreportaż /
powrót
/
 |
|
Zakład Plastyki Intermedialnej mieści się w barokowym Pałacu Dąmbskich, który obecnie jest jednym z najwspanialszych budynków na Toruńskiej Starówce. Pałac, zbudowany w końcu XVII wieku w miejscu dwóch gotyckich kamienic, był najpierw w reprezentacyjną rezydencją rodu Dąmbskich, potem mieścił się w nim hotel oraz pruskie i polskie kasyno oficerskie. Po I wojnie światowej Pałac Dąmbskich stał się siedzibą Muzeum Pomorskiego i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Towarzystwo było organizatorem ważnych wystaw sztuki polskiej w okresie międzywojennym. Pałac przy Żeglarskiej gościł wówczas prace znanych artystów: Axentowicza, Weissa, Mehoffera, Kamockiego, Filipkiewicza oraz głośną wystawę portretów Witkacego. Po II wojnie światowej, w 1957 roku, pałac został przekazany Uniwersytetowi Mikołaja Kopernika na potrzeby Wydziału Sztuk Pięknych. W latach 1976 -1992 w budynku przeprowadzony został generalny remont i prace konserwatorskie. Dzięki temu przywrócono okazałą elewację wraz z barokowym portalem wejściowym i przedprożem. Dawny blask odzyskała reprezentacyjna sala balowa, zwana Złotą, wyremontowano także gotyckie piwnice. Na wystawie i spotkaniu w Radomiu 4 grudnia 2008 roku przedstawione zostaną prace studenckie powstałe w dwóch pracowniach: Pracowni Intermediów kierowanej przez prof. Witolda Chmielewskiego i Pracowni Multimediów prowadzonej przez dr Krzysztofa Białowicza.
|