Na reaktywowanym po I wojnie światowej Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, w 1919 roku utworzony został Wydział Sztuk Pięknych. Po kolejnej wojnie uczelnia ta została powołana w 1945 roku w Toruniu, jako Uniwersytet Mikołaja Kopernika, zachowując wileńską strukturę wraz z Wydziałem Sztuk Pięknych. Reaktywowana została także Katedra Projektowania Wnętrz, gdzie zajmowano się architekturą wnętrz i sztuką dekoracyjną. Po kilkunastu latach, w wyniku zmian strukturalnych na Wydziale, zlikwidowano katedrę i włączono ją do nowo powołanego Zakładu Pedagogiki Artystycznej i Kształtowania Form Plastycznych. W 1972 roku, w ówczesnym Instytucie Artystyczno–Pedagogicznym, powstał samodzielny Zakład Kształtowania Form Plastycznych. Z upływem lat, stopniowo wprowadzane zostały w Zakładzie zajęcia z obszaru intermediów, nowych mediów i multimediów. W 1995 roku zmieniono jego nazwę na Zakład Plastyki Intermedialnej. Od tego czasu studenci na kierunku Edukacja Artystyczna w zakresie sztuk plastycznych kształcą się i realizują tam dyplomy na specjalności Intermedia i multimedia. Obecnie w Zakładzie funkcjonuje pięć pracowni specjalistycznych:
 Pracownia Fotografii,
Pracownia Ikonosfery,
Pracownia Interdyscyplinarna,
Pracownia Intermediów
i Pracownia Multimediów.

 

Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu

Zakład Plastyki Intermedialnej

 
 

 

 


 

/ fotoreportaż / powrót /


Zakład Plastyki Intermedialnej
mieści się w barokowym Pałacu Dąmbskich,
który obecnie jest jednym z najwspanialszych budynków na Toruńskiej Starówce.
Pałac, zbudowany w końcu XVII wieku w miejscu dwóch gotyckich kamienic,
był najpierw w reprezentacyjną rezydencją rodu Dąmbskich, potem mieścił się w nim hotel oraz pruskie i polskie kasyno oficerskie.
Po I wojnie światowej Pałac Dąmbskich stał się siedzibą Muzeum Pomorskiego i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.
Towarzystwo było organizatorem ważnych wystaw sztuki polskiej w okresie międzywojennym.
Pałac przy Żeglarskiej gościł wówczas prace znanych artystów: Axentowicza, Weissa, Mehoffera, Kamockiego, Filipkiewicza oraz głośną wystawę portretów Witkacego.
Po II wojnie światowej, w 1957 roku, pałac został przekazany Uniwersytetowi Mikołaja Kopernika na potrzeby Wydziału Sztuk Pięknych.
W latach 1976 -1992 w budynku przeprowadzony został generalny remont i prace konserwatorskie. Dzięki temu przywrócono okazałą elewację wraz z barokowym portalem wejściowym i przedprożem. Dawny blask odzyskała reprezentacyjna sala balowa, zwana Złotą, wyremontowano także gotyckie piwnice.


Na wystawie i spotkaniu w Radomiu 4 grudnia 2008 roku przedstawione zostaną prace studenckie powstałe w dwóch pracowniach:
Pracowni Intermediów
kierowanej przez prof. Witolda Chmielewskiego
i Pracowni Multimediów prowadzonej przez dr Krzysztofa Białowicza.